Cumartesi

Az Güneş Işığı ve Sen

________________

Demir parmaklıklar ardında,
Düşünmek ne mümkün özgürlüğü
Aklımda sen varken,
Ve ben içeride dururken.

Az güneş ışığı süzüyor penceremden,
Kağıtlarımın, kalemimin, daktilomun
düşüyor üzerine.

Ve kapım çalınıyor,
Bekletmeyelim yaşlı meşeyi,
Son yolculuğumda seçemiyorum ki
yanımda olacak kişiyi.

İpi hazırlamışlardır,
Sandalye de hemen altındadır.
Ben vuracağım o gururlu tekmeyi
Sandalyeme,
Bırak okusunlar ardımdan
Suçlarımı ve ne ettiğimi.


________